U ovoj godini obilježava se 150 godina od rođenja slikara Milenka Atanackovića, a posljednja, retrospektivna izložba njegovih radova održana je u Bijeljini 2005. godine. U godini jubileja potrebno je raditi na otvaranju legata ovog umjetnika
Prvi akademski slikar u BiH Milenko Atanacković, bečki đak i učenik čuvenog Paje Jovanovića, likovni pedagog i prvi bijeljinski ikonopisac, proveo je većinu životnog i radnog vijeka u Bijeljini, ovjekovječivši Semberiju i Semberce, a danas u ovom gradu ništa ne čuva uspomenu na umjetnika.
U opusu Atanackovića najzastupljeniji su portreti, iako je umjetnik tvrdio da mu je žanr – pijaca i kao svojevrsni dokumentarista je na papiru, platnu, kartonu ili drvetu zabilježio poluvijekovni život Bijeljine i njenih stanovnika.
U periodu između dva svjetska rata uradio je ikonostase u crkvama u Bijeljini i semberskim naseljima Zagoni i Janja.
Ne računajući godine školovanja u Sarajevu, studiranja u Beču i pet godina koje je proveo kao profesor u pljevaljskoj gimnaziji, Atanacković je život proveo u Bijeljini gde je od 1920. do penzionisanja 1947. godine radio u Gimnaziji “Filip Višnjić” kao profesor slikarstva i crtanja.
Bio je aktivan i u društvenom životu grada, istakao se kao član amaterskog pozorišta “Scena”, ali i kao scenograf i glumac. Radio je scenografiju za prvu predstavu ovog pozorišta – “Svet” Branislava Nušića, koja je izvedena 1935. godine.
Svojim djelima Atanacković je ovjekovječio i proslavio grad, pa je bijeljinska umjetnička galerija otvorena 1985. godine nosila njegovo ime, sve do preseljenja u novu zgradu Centra za kulturu “Semberija” 2008. godine.
150 GODINA OD ROĐENJA SLIKARA MILENKA ATANACKOVIĆA
U ovoj godini obilježava se 150 godina od rođenja slikara Milenka Atanackovića. Rođen je na današnji dan 1875. godine u Šidu. Posljednja, retrospektivna izložba njegovih radova održana je u Bijeljini 2005. godine.
Jedan od autora te izložbe Milijanko Miholjčić, dugogodišnji kustos bijeljinske umjetničke galerije, rekao je Srni da su je dugo pripremali i tražili njegove slike od privatnih vlasnika, te da se dvije nalaze u Vladičanskom dvoru u Bijeljini, četiri u Galeriji i četiri u Muzeju Semberije, a najviše ih je u Galeriji BiH.
On kaže da u godini jubileja treba raditi na otvaranju legata Milenka Atanackovića u njegovoj kući, ali i da treba obnoviti autentičan spomenik slikara sa Muzom, grčkom boginjom zaštitnicom umjetnosti, koju je umjetnik sam izradio u betonu.
Kuća slikara u Bijeljini još postoji, u Ulici Stepe Stepanovića u centru grada, prazna i oronula, pa su tri bijeljinska umjetnička udruženja pokrenula inicijativu da grad otkupi kući i da se napravi legat Atanackovića, kao prostor za okupljanje umjetnika.
Spomenik na grobu Atanackovića na gradskom groblju u Pučilama obnovljen je 2015. godine, ali u novom ruhu nema originalnog reljefa Muze koji je sam slikar izradio u takozvanoj kamenoj plastici.
Direktor bijeljinske umjetničke galerije Pavle Golijanin rekao je Srni da ova Galerija, koja je ranije nosila ime Milenka Atanackovića, u svom depou ima njegova četiri rada, tri autorske slike, “Stočna pijaca”, ulje na dasci iz 1930. godine, “Prodaja žita”, ulje na platnu iz iste godine, kao i sliku “Prodaja drva”, ulje na kartonu, za koju se pretpostavlja da je iz tog perioda.
“Atanacković se za upis na Bečku akademiju spremao u ateljeu slavnog srpskog slikara Paje Jovanovića i Galerija ima jedan njegov rad iz tog perioda, u pitanju je kopija Paje Jovanovića, kompozicija Čas mačevanja, u izvedbi Atanackovića”, naveo je Golijanin.
On kaže da je jedna od slika bijeljinskog umjetnika oštećena i da je potrebna njena restauracija, dok bi ostale slike Milenka Atanackovića trebalo dati na pregled i eventualno osvježiti.
Kustos Muzeja Semberije Tanja Lazić rekla je Srni da u svom fundusu imaju četiri slike Milenka Atanackovića.
“Kao slikar realista Atanacković je radio uglavnom portrete sugrađana, ali i gradske scene, pa su nam njegove slike ostale kao svjedočanstvo o izgledu nekih objekata i gradskih prostora”, kaže Lazićeva.
Prema njenim riječima, u Muzeju se nalazi slika “Beledija”, što je zgrada turske opštine iz 1868. godine, koja je zbog dotrajalosti objekta srušena između dva svjetska rata, a nalazila se negdje gdje je danas Vatrogasna stanica u Majevičkoj ulici.
“Stočna pijaca”, slika je stare stočne pijace koja se nalazila na prostoru gdje je u posljednjoj deceniji 19. vijeka nastao Gradski park, portret sugrađanina Lopandića iz bijeljinskog naselja Dvorovi koji je nastao tokom Drugog svjetskog rata, kao i mali rad Milenka Atanackovića koji prikazuje staru bijeljinsku zelenu pijacu, koja se nalazila na raskrsnici kod sadašnje robne kuće.
“Osim slikarskog, Atanacković je imao i veoma važan pedagoški poziv, bio je vrlo poštovan i cijenjen, a đaci su ga izuzetno voljeli, jer je u svom radu koristio savremene metode i odnose sa učenicima, o čemu govore biografski zapisi nekih od njih”, navela je Lazićeva.
Ona podržava inicijativu bijeljinskih umjetnika da se nekadašnja kuća Atanackovića vrati u posjed gradu i da se taj prostor pretvori u memorijalnu cjelinu.
(srna.rs)