U ponedjeljak, 21. aprila, u Potrašu na Majevici i na gradskom groblju Pučile u Bijeljini, biće obilježena 32. godišnjica bitke za Banj brdo, u kojoj su živote izgubila 33 borca Druge majevičke brigade Vojske Republike Srpske.
Događaj organizuju Grad Bijeljina, Boračka organizacija grada Bijeljina i Zavičajno udruženje Tuzlaka u Bijeljini, s ciljem njegovanja kulture sjećanja na borce poginule tokom Odbrambeno-otadžbinskog rata (1992–1995).
Tokom bitke na Banj brdu, 21. aprila 1993. godine, u jednom danu su poginula 33 borca, 32 ranjeno, a 10 zarobljeno. Predsjednik Boračke organizacije Bijeljine Miodrag Stevanović, istakao je da su pripadnici tzv. Armije BiH, tog dana izvršili mučki napad na položaje Druge majevičke brigade.
“Na Vaskrs 21. aprila 1993. godine jake muslimanske snage su prvo diverzanskim snagama se probili kroz naše linije, a onda i napale komadu prvog bataljna Druge majevčke brigadi, a zatim i položaje gdje je u najkrvavijim bitkama život u jednom danu izgubilo 33 borca, za odbranu Majevice i za odbranu Republike Srpske. Dobrom organizacijom snaga Prve i Druge majevičke brigade i jakom kontraofanzivom, muslimanske snage su neutrauzovane i naša vojska je vraćena na naše početne i odbrambene položaje, gdje smo i ostali do kraja rata i do kraja potpistivanja Dejtonskog sporazuma. Pogibija 33 borca je bila junačka i odbranili su njihovi drugovi Majevicu. Nažalost, oni su izgubili život. Dosta ljudi sa područja Tuzle je izgubilo život braneći Majeviću i Republiku Srpsku. Mi nikad ne smijemo zaboraviti naše poginule borce i zato smo u njihovu slavu i čast izgradili spomenik na groblju u Pučilama gdje svake godine služimo parastos i time pokazujemo da ih nikad nećemo zaboraviti”, rekao je Miodrag Stevanović, predsjednik Gradske boračke organizacije.
Dragan Mrkajić, pripadnik Druge majevičke brigade koji je tog dana učestvovao u borbama za Banj brdo istakao je da je i ova akcija, kao i mnoge druge, bila sračunata, te da je to bio jedan od najžešćih napada tokom odbrambeno-otažbinskog rata.
“Muslimanske snage Drugog tuzlanskog korpusa, operativne grupe 5G zvorničke brigade su danima izviđali i pripremali se za taj napad. Po našim saznanjima, njihovi izviđači su tačno locirali mjesta kroz koja će se njihove jedinice provući zbog nedostatka ljudstva kojeg smo imali čitav rat na Banj brdu. Ujutro u šest časova, 21. aprila krenuo je prvo artiljerijski napad, a kasnije i pješadijski napad. Nakon izvođenja njihovih borbenih dejstava, ujutru od šest sati do pola jedanest neprijatelj je ovladao Banj brdom. Jedan broj boraca ostao je na liniji, negdje oko 53 borca su ostala koji su prihvatili borbu i ostali su do konačnog oslobođenja. Negdje oko pola 11, neprijatelj je došao pred komandu i zarobio je ljude koji su bili u komandi, ne nadajući se, pošto je to bilo iza linije, neposredno iza Banj brda, spalili su komandu. Deset zarobljenih naših boraca koji su bili u komandi, među kojima je bila i jedna žena koja je donosila hranu iz naše komande iz Priboja. Naše jedinice i sastava Prve i Druge majevičke, Mandini Lavovi, Korpusna policija i pripadnici policije Save Cvijetinovića iz Lopara uspjeli su, nakon višečasovnih borbi, uspjeli su da povrate položaje, otjeraju neprijatelja daleko od naših linija, zauzmu prvobitne položaje i neprijatelj se povukao prema Teočaku”, rekao je Mrkajić.
On je takođe posjetio da su se neprijatelji, na neki način, iživljavali na zarobljenim borcima koji su bili ranjeni, te je načinjeno par zločina koji i do današnjih dana nisu procesuirani.
“Imamo dvojicu boraca kojima je odsječena glava i nikad im se nije našla. Imamo borca koji je odveden u Teočak, a kasnije, po našim saznanjima, ostao je u Rastošci i pred samu razmjenu je pogubljen. Ovaj podmukli napad neprijatelja je ostavio na nas velikog traga”, rekao je Mrkajić.
Jelena Aleksić, vršilac dužnosti načelnika Odjeljenja za boračko-invalidsku i civilnu zaštitu, navela je da se na Banj brdu branila Majevica, Semberija, ali i Republika Srpska.
“Branila se i odbranila krvlju. Ne smijemo zaboraviti naše poginule borce koji su ugradili svoje živote u temelje Republike Srpske, ali ni bol njihovih porodica. Potomci poginulih boraca i borci koji su stvarali ovu Republiku zaslužuju život dostojan čovjeka”, rekla je Aleksić.
Milenko Mićanović, predsjednik Zavičajnog udruženja Tuzlaka u Bijeljine i dijete poginulog borca, rekao je da Zavičajno udruženje Tuzlaka u Bijeljini prati sve ovakve manifestacije i pomaže organizaciju manifestacija, zajedno sa Gradom Bijeljina i Gradskom boračkom organizacijom.
“Mi Tuzlaci, narod sa Tuzlanske regije i Majevice, za nas 21. april je jako bitan datum iz tog razloga zato što na taj dan, kao što moji prethodnici rekoše, je stradalo 33 borca, 32 ranjeno i 10 je zarobljeno, koji su takođe u zarobljeništvu bili mučeni ido dana današnjeg nijedno lice nije procesuirano. Mi smatramo da je ovo jako veliki zločin. Ovaj 21. april nam je veoma bitan datum, uzeli smo učešće u kompletnom cjelodnevnom program, gdje imamo u 9.00 ujutru besplatan organizovan autobus u selo Potraš nedaleko od stradanja ovih boraca gdje će se održati u 10.30 parastos stradalim borcima u crkvi Potraš i crkvi Svetog Marka. Posle toga je povratak autobusa na gradsko groblje Pučile, gdje će u 13.00 takođe biti održan parastos. Želim da posebno naglasim da u 18.00 u Sokolskom domu u Bijeljini imamo akademiju “Čuvajmo sećanje na naše heroje”, gdje su pored Zavičajnog udruženja Tuzlaka, Gradske uprave i Boračke organizacije, učešće uzeli i djeca stradalih upravo 21. Aprila”, rekao je Mićanović.
(Bijeljinske Dnevne Aktuelnosti)